SABRET GÖNÜL
(1)
Hicranı açmıştır sinede yara
Zavallı gönlümün neş’esi kara
Tali’in zulmeti yol vermez yâr’a
Bahtım kara, gül kara, sümbül kara.
Sabret gönül birgün olur bu hasret biter
Çekilen acılar canım gün olur geçer.
(2)
Bir gül için bülbül giymiş karalar
Sinem üzre göz göz olmuş yaralar
Bu dert beni iflâh etmez, paralar
Benim derdim, dermânın bilen yok
Sabret gönül birgün olur bu hasret biter
Çekilen acılar canım gün olur geçer
Makam: Mâhûr
Beste: Sadi HOÅžSES
Güfte (1): Karac’oğlan (KARACAOĞLAN)
Güfte (2): Sadi HOŞSES
