SEVİLMEK ATEŞTEN KOR
Hayat ne kadar acımasız
Vede zalimmiş meğer.
Bizi sevenlere,
Ne çabuk sırtımızı dönüyor,
Görmezden geliyoruz.
Hayat'ta en çok istediğimiz şeyin
Sevgi olduğunu söylüyoruz ama,
Sonrada ona sırtımızı dönüp gidiyoruz
Peki NEDEN ?
Daha iyilerine lâyık olduğumuzu
Düşündüğümüz için mi,?
Yoksa sevgiden şımardığımız için mi ?
Bizi sevenin kıymetini
Sadece kaybettiğimizde anlıyoruz.
Yada kaybedeceğimizi sanıp,
Ondan önce davranıyor ona
Sırtımızı dönüyoruz.
Baharı tükettik bir yaz uğruna,
Ömür geldi geçti sanki yel gibi..
Sevmek,Sevilmek ateşten bir kor.
En son kimin ellerinde kalırsa
Onun elleri yanıyor...
SEVİLMEK
ATEŞTEN
KOR
