HÂLELİ GÖZLERİN HAYÂLE DÖNDÜ
Hâleli gözlerin hayâle döndü
Aşkımın ateşi melâle döndü
Gönlümde hüzün var yaklaşdı akşam
Ömrümün güneşi zevâle döndü.
Hayâlsiz bir ömür durgun bir gölmüş
Sevdâsız bir hayât susuz bir çölmüş
Sevmek sevilmekmiş cihânın zevki
Râşesiz bir gönül farzet ki ölmüş.
Makam: Hüzzâm
Beste: Bîmen ŞEN (DERGAZARYAN)
Güfte: ?
MELÂL: Can sıkıntısı, usanç, gamlılık, zaaf, keder ve fütûr. Bezginlik.
ZEVÂL: Zâil olma, sona erme, gitmek, yerinden ayrılıp gitmek
RÂŞE(Ra’şe): Titreme, korku veya soğuktan titreyiş, ürkme
(KLASİK TÜRK MÜZİĞİ-2008)
Yöneten (Şef): Cemile KARABULUT UNCU
