Söyleşi: Faruk Ekici
Bazen en parlak renkler bile karanlık bir gölgede kaybolur. Melahat Üren'in hayatı da tam böyle bir gölgenin hikâyesiydi.
Ünlü ressam Eşref Üren'le evli olmak, Melahat Hanım'ı kendi evinde dahi görünmez kılmıştı. Kendi fırçasıyla rengarenk dünyalar yaratırken, omuzlarında sevdiği adamın gölgesi vardı. Çok istemesine rağmen, yaşamı boyunca tek bir kişisel sergi bile açamadan sessizce bu dünyadan göçtü.
Melahat Hanım'ın içindeki sızı, kendi dizelerinde gizliydi:
"Gün olur eteği belinde
Hamarat, titiz;
Gün olur eli böğründe
Tenbel, isteksiz
Kırgın, bedbaht,
Sızlanır ağlar sebepsiz.
Başını alıp yanından kaçmak istersin
Gün olur, tahammülsüz bir derttir başında!
Kıskanç, yırtıcı,
Küskün,
Kızgın, kavgacı
Yalanla, hakikat anlaşılmaz gözlerinde...
Boğazını sıkıp boğmak istersin!
Gün olur kokusundan
Kucak kucak renginden,
Uysal, tatlı,
Lâtiftir gülden!
Neşeli, mesuut!.
Bilinmez gülüşü neden?
Yakalayıp birçok öpmek istersin..."
Unutulmuş bir kadın ressam, gölgede kalmış bir sanatçı ve duyulmayan sesiyle Melahat Üren'in başrolde olduğu, 10 Temmuz 2026 tarihine dek Türkiye İş Bankası Resim Heykel Müzesi’nde ziyaretçilerini bekleyen Yan Yana sergisini, küratörü Dr. Öğr. Üyesi Ali Kayaalp’ten dinleyelim
